دارم به محیط ساده ی بلاگ اسکای عادت می کنم

کم کم دارم به محیط ساده ی بلاگ اسکای عادت می کنم . تصمیم گرفته ام به حواشی دنیای وبلاگنویسی و امکانات فنی سیستمهای وبلاگدهی بی توجه باشم .  من در بلاگ بیان هرگز جزو بلاگرهای بروز نبودم زیرا  وبلاگهای بروز در بلاگ بیان اکثرا اسپم بودند و سایر بلاگرها به شرکت گزارش می دادند ضمنا من عادت دارم یک مطلب را مدام در پستهای مختلف و وبلاگ های مختلف تکرار نمایم . لذا این تکرار مکررات عملا با قوانین  بلاگ بیان سازگار نیست و  وبلاگهایی را که مدام یک مطلب را تکرار می کنند از لیست وبلاگهای بروز حذف می کنند .  من نیز عمدا در بلاگ بیان وبلاگ را از لیست وبلاگهای بروز شده حذف کردم تا از حواشی این بخش در امان باشم .  لذا در اینجا یعنی بلاگ اسکای نیز از اینکه عنوان پست وبلاگهایم در لیست مطالب بروز شده ی بلاگ اسکای قرار نگیرد نباید ناراحت شوم و باید برایم عادی باشد . بهرحال وبلاگ ، هدف نیست بلکه ابزار است .  باید به این حرفی که خودم در وبلاگ وحیدمی زده بودم پایبند باشم . رطب خورده منع رطب کی کند ؟؟؟  بگذریم .  چشمانم را می بندم و بی اعتنا به سیستم و سازو کار سایتهای وبلاگدهی مطالب وبلاگهایم را در بلاگ اسکای منتشر می کنم و برایم مهم نیست که این مطالب دیده بشوند یا دیده نشوند  .  دیگه باید حتی به عدم وجود بازدید کننده نیز  عادت کنم . باید فرض را بر این بگیرم که وبلاگهای بلاگ اسکایی ام نیز هک شده اند .  شاید هم واقعا هم شده باشند . کسی چه می داند ؟؟؟  من یک تایپیست ساده و بی سواد و پرحرف و جنجالی و حاشیه ساز و پردردسر هستم . اما باید سعی کنم رفتارم را اصلاح نمایم تا جامعه و خصوصا فضای مجازی بتواند مرا تحمل نماید .  بهرحال دارم به  محیط ساده ی بلاگ اسکای عادت می کنم و اگر بلاگفا امن بود و مدام از دسترس خارج نمی شد و به راحتی آب خوردن هک نمی شد  شاید برای همیشه به بلاگفا برمی گشتم .  ولی خب بلاگ اسکای نیز چندان بد نیست و شاید بهتر از بلاگفا باشد . همینکه سریع است و بطور خودکار مطالب پستها را ذخیره می کند برایم کافیست .   تصمیم گرفتم به سبک بلاگفا  و برای خودم و در خلوت خودم به وبلاگنویسی ادامه دهم .   شاید بازهم پستهای جنجالی بنویسم و شاید هم به کارهای دیگری بپردازم . شاید مجددا به سمت احیای زبانهای اسمبلی و ماشین بروم و شاید دیکشنری انلاین را تکمیل نمایم و هزارتا شاید  و ....    بگذریم .   بهرحال باید به این شرایط عادت کنم . این یک ریاضت است که البته مرا  همچون  کوه  پایدار و استوار و مقاوم و مستحکم و قدرتمند و بی اعتنا و صبور می کند و استقامت و تحمل مرا افزایش می دهد . من یک زمانی در دنیای واقعی ریاضت می کشیدم و کارهای عجیب و غریب انجام می دادم . یادش به خیر چه روزهایی بود .   الان دیگه پیر شده ام و نمی توانم ریاضت بکشم زیرا بدن ام دیگه طاقت ریاضت و تهذیب نفس و  روزه را ندارد . الان در دوران پیری باید  غذای مناسب بخورم  و  کمی ورزش کنم و به خودم استراحت بدهم تا انرژی از دست رفته را بازیابم و بتوانم در فضای مجازی به تولید محتوا بپردازم . هرچند که محتواهای وبلاگهای من به  پشیزی نمی ارزد ولی نباید خودم را دستکم بگیرم و  نباید مایوس شوم .  شاید روزی برسد که من به دوران طلایی وبلاگنویسی ام یعنی زمانی که در مورد اسرار هگزادیتورها و زبان ماشین مطلب می نوشتم برگردم .